Het is weeral gedaan voor dit jaar… *traantje*
De laatste avond heb ik aan mij voorbij laten gaan. Reden: ik had maar 3 uur geslapen, was net in de Kempen aangekomen in mijn huisje na een reis van meer dan 3 uur (danku nmbs) en ik moet de rest van de week nog kunnen gaan werken. Heb heel lang getwijfeld om nog terug te rijden met de auto van Broertje, maar heb gepast. Spijt dat ik daar van heb! Maarja, verstandige keuzes zijn zelden de leukste zeker? En 5 van de 10 dagen meedoen is een mooi gemiddelde.
Het oorspronkelijke plan was 9 dagen (de eerste heb ik moeten missen door het werk, nog altijd spijt van), maar zoals jullie wel gemerkt hebben is BPS er weer eventjes tussengekomen. Van woensdag tot en met zaterdag thuis gezeten, dan kon ik ineens 2 dagen naar mijn stage en zaterdag nog wat centjes verdienen. ’s Avonds zat ik gelukkig al weer op mijn favoriete locatie. Maar de beste nacht was zondag. Om half 11 toegekomen in het centrum, om 7 uur terug naar bed gegaan. Gent Beach, St-Baafs, McDonalds, het openbare toilet waar een jarige vriendin werkte tot 5uur en uiteraard ons vervangcafé op de Korenmarkt. Vooral die laatste twee uur waren de moeite waard. We waren bijna de laatste klanten in het café, leuke sfeer en veel lol met het personeel. Lekker veel gratis drank gekregen (op enkele zoete zondes na alcoholvrij voor deze hier) én een foto van mij met Barman. Een mooie ook nog.
Barman is ook weer een hele historie geweest. Als zijn vriendin er niet was, kreeg ik opvallend meer aandacht. Eén keer heb ik zijn pollekes zelfs subtiel weggeduwd. Braaf hé? Maar dat betekent niet dat ik er niet van genoot. Het blijft een mooie jongen waar ik nog steeds niet 100% over ben. Was er weer helemaal in de war van. Nuja, als ik hem samen met zijn vriendin zie is het echt wel duidelijk: ze zijn een leuk koppel en ik zou nooit tussen zoiets willen komen (als dat me al zou lukken, preuts als ik ben). Ik ben zelfs niet jaloers op haar.
Niet elke minuut met hem was even leuk. De eerste avond kreeg ik naar mijn voeten omdat ik toch terug alcohol dronk. De laatste omdat hij verse cuts voelde op mijn arm bij het begroeten (te donker in het café om het te kunnen zien).
Eigenlijk heb ik weinig van de Feesten gezien zoals de meeste mensen dat doen. Ik ben niet zo’n fan van het hele plein & park gedoe. Geef mij maar een café waar ik op mijn gemak ben en een hele nacht door kan feesten. Eentonig, ik weet het. Ik denk dat ik die eentonigheid nodig heb, dat de dingen dan duidelijker zijn. Gemakkelijker. Ik ken mijn vluchtroutes en heb er altijd bekenden om me heen. Emotionele veiligheid primeert.
Al bij al was 2009 de tofste editie die ik tot nu toe meegemaakt heb. Nu is het gedaan met feesten tot over half augustus, wanneer ons Café weer open gaat.