Verslavingen zijn slecht voor je. Maar ik ben gestopt. 90% van de tijd toch.
Nee, ik was niet afhankelijk van nicotine, alcohol (hoewel ik daar ook wel mee gestopt ben) of nog andere drugs. Mijn verslaving was onopvallender. Voor wie het niet wist toch. Wie me kent weet perfect dat het litteken op mijn arm niet door de kat kwam.
Ik ben automutilant. Zelfdestructief gedrag is mijn handelsmerk. 6 jaar lang heb ik mezelf gesneden. Ik heb er maar één duidelijk litteken aan over gehouden, maar geloof me, ik weet de rest perfect staan. De wereld ziet ze niet, maar ik wel. Ik ben automutilant. Het is niet omdat ik gestopt ben, dat ik het niet meer nodig zou hebben. Ik ben automutilant. Want ik wil het nog steeds. Ik ben gestopt uit schuldgevoel. Mijn ouders zijn de reden dat ik zo sterk lijkt. Ik mag niet terugvallen. Al wil ik het oh zo graag. Al heb ik het nodig. Iedereen denkt dat ik het overwonnen heb. Maar dat zal nooit gebeuren. Ik heb het onder controle, voorlopig toch. En als ik het niet meer onder controle heb, lieg ik er over.
Ik wil hervallen. Zodat ik het niet meer hoef te vervangen door te veel eten, gamen en uitgaan. Ik wil hervallen. Ik wil voort met mijn leven. Ik wil mijn gevoelens kunnen kanaliseren. Ik wil mijn borderline weer de baas kunnen.
Laat me weer het mes op mijn arm zetten zonder schuldgevoel. Laat me pijn lijden en dan weer doorgaan. Laat me functioneren.
Ik wil hervallen.