53. And for what?

Verslavingen zijn slecht voor je. Maar ik ben gestopt. 90% van de tijd toch.

Nee, ik was niet afhankelijk van nicotine, alcohol (hoewel ik daar ook wel mee gestopt ben) of nog andere drugs. Mijn verslaving was onopvallender. Voor wie het niet wist toch. Wie me kent weet perfect dat het litteken op mijn arm niet door de kat kwam.

Ik ben automutilant. Zelfdestructief gedrag is mijn handelsmerk. 6 jaar lang heb ik mezelf gesneden. Ik heb er maar één duidelijk litteken aan over gehouden, maar geloof me, ik weet de rest perfect staan. De wereld ziet ze niet, maar ik wel. Ik ben automutilant. Het is niet omdat ik gestopt ben, dat ik het niet meer nodig zou hebben. Ik ben automutilant. Want ik wil het nog steeds. Ik ben gestopt uit schuldgevoel. Mijn ouders zijn de reden dat ik zo sterk lijkt. Ik mag niet terugvallen. Al wil ik het oh zo graag. Al heb ik het nodig. Iedereen denkt dat ik het overwonnen heb. Maar dat zal nooit gebeuren. Ik heb het onder controle, voorlopig toch. En als ik het niet meer onder controle heb, lieg ik er over.

Ik wil hervallen. Zodat ik het niet meer hoef te vervangen door te veel eten, gamen en uitgaan. Ik wil hervallen. Ik wil voort met mijn leven. Ik wil mijn gevoelens kunnen kanaliseren. Ik wil mijn borderline weer de baas kunnen.

Laat me weer het mes op mijn arm zetten zonder schuldgevoel. Laat me pijn lijden en dan weer doorgaan. Laat me functioneren.

Ik wil hervallen.

 

52. J!nx all the way!

Ben je een Geek? Met een capital G? Dan ken je J!nx waarschijnlijk al langer dan vandaag.
Beste online store voor geek kleding ed.

What else is new? Ze zijn Europees gegaan nu! Jaja, we worden niet meer benadeeld.

Klik hier voor de nieuwe website en community. It’s epic!

Ik ben al aan het sparen ^^

 

51. Kids & co

1988
Het jaar dat Europa voor het eerst contact legde met het Amerikaanse internet. Toevallig ook het jaar dat Nick Cave het nummer The Mercy Seat uitbracht.

Ook het jaar van mijn geboorte. Van mij en een hele lading leeftijdsgenoten.
Ondertussen zijn we 21, wat toch lang als de maatstaf voor burgerrechtelijke volwassenheid was. We worden groot. Sommigen van ons zijn halverwege hun studies, anderen zijn al klaar. Een deel werkt zelfs al 3 jaar. Een klasgenootje uit het lager onderwijs heeft een dochter, ze is gisteren 1 jaar geworden.
De biologische klok begint te tikken. Ik kan je zo veel 88ers aanduiden die aan kindjes denken of beginnen. Om nog maar te zwijgen over mijn vriendinnen van voor die tijd.

Ik heb die droom niet. Of ik doe toch alsof ik die niet heb. Natuurlijk zou ik graag moeder zijn. Wil ik voor iemand zorgen. Een deel van me wil dat toch. Het normale, sociale deel dat niet aangetast is geweest door mijn pbs. Het andere deel wil en kan niet voor iemand anders instaan.

Als ik ooit zwanger zou worden, moet ik stoppen met mijn antidepressiva. Not an option for me. Geen idee hoe ik daar mee zou omgaan.
Maar daarna begint de miserie pas echt. Ik studeer pedagogiek, ik was geslaagd voor ontwikkelingspsychologie. Ik wéét wat er gebeurt als een moeder niet voldoende emotioneel beschikbaar is. Ik wéét wat de risico’s zijn. En dat is wat ik ben, emotioneel onbeschikbaar. Mijn stemming kan in 3 minuten volledig omslaan. Soms kan ik geen mensen in mijn buurt verdragen. Geen idee hoe ik een vaste relatie zou volhouden. En ik zou wel een heel goede papa nodig hebben. Een kind heeft zekerheid nodig. Veiligheid. Consistentie. Ik kan dat niet bieden. Andere mensen met bps misschien wel, dat ontken ik niet. Maar ik heb té veel problemen met sociale relaties. Ik ben té extreem op dat vlak.
Ik ken de gevolgen. Ik ken het risico. Dat ik een mens naar de knoppen zou helpen. Dat ik mijn eigen kind door een gelijkaardige of zelfs dezelfde hel laat gaan als waar ik al jaren in leef. Hoe zou ik het ooit over mijn hart kunnen krijgen om iemand kapot te maken? Een veroordeling van bij de geboorte.

Het is gewoon niet verantwoord. Ik ben geen moeder. Ik zal het nooit zijn.
Laten we dan maar hopen dat grote Broer productief is. Misschien ben ik nog niet zo’n slechte tante.

 

50. Smells like …

Ik denk dat ik wel vrij sensitief ben. Niet dat ik superzintuigen heb ofzo, maar ik word er wel heel erg door beïnvloed.
Iedereen wordt wel eens emotioneel van muziek of houdt van bepaalde kleurencombinaties. Smaken zijn al helemaal voor de hand liggend. Maar zijn jullie ook zo gehecht aan geuren?

Geuren kunnen echt mijn dag goed maken. Me kalm houden als het nodig is en me weer energie geven. Ik ben dan waarschijnlijk ook de enige mens ter wereld die niet dol is op versgewassen lakens op haar bed. Dan slaap ik écht slecht.

Mijn favoriete geur, zonder twijfel, is die van mijn teddybeer. Ja, je hoort het goed, ik slaap nog met een teddybeer (en op kot met een kikker). Ik heb die al van mijn geboorte, het is dan ook aan het beestje te zien. Maar die geur. Die houdt me echt gelukkig. Dat is de geur van veiligheid. Het laatste dat ik elke avond in het weekend en het eerste elke morgend doe, is die geur helemaal opnemen. Elke molecule. Heerlijk.

Op de tweede plaats is de trui van mijn studentenvereniging. Combinatie van gevoel, zicht én geur. Hoe kan ik nu dol zijn op de geur van drank en sigaretten? Het is mijn link aan het Café en vooral aan Barman en Star. Het is de geur van mijn redding in Gent. Als ik een avondje thuis blijf, zit ik gegarandeerd met die trui aan voor de computer of tv. Iedereen vindt dat het stinkt, but I love it.

De geur van een nieuwe comic of graphic novel. Of zelfs de nieuwe Chief. Zo’n zalig verse tinteling. Heerlijk nieuw. Heerlijk geeky ook.

Ik denk dat dit het zintuig is waar de mensen het minst op letten. Maar het is wel een van de sterkste. En het dichtst verbonden met emoties, zoek het maar eens op op een plattegrondje van je hersenen. Wat zijn jouw favoriete geuren?

 

49. Hollywood was right all along.

Wie had er ooit gedacht dat deze cynicus nog zou geloven in love at first sight?
Ok, dat is misschien overdreven. Maar wel meteen, knal, boem, voor iemand vallen.

Zaterdag voor de eerste keer in mijn leven zo’n ervaring gehad.
Locatie: F.A.C.T.S. beurs.
Slachtoffer: een cosplayer verkleed als Richard uit de LFG webcomic, gebaseerd op WoW. Een hele mooie cosplayer trouwens.
Tactiek: foto’s genomen en email gevraagd.

Nu maar hopen op een übermelige happy ending.

De mama zal blij zijn. Haar koppige dochter heeft toch een geeky vriendje gezocht.

 

48. Domme dingen.

Een mens haalt wel eens stomme stoten uit, of hij nu jong of oud is…

• Vingers en/of breinaalden in het stopcontact steken.
• Tegen een rode brievenbus van de post lopen.
• Een of andere dame met een hoed “cowboy” noemen.
• Van een barkruk vallen.

Enzovoort.
Vandaag wordt aan het lijstje toegevoegd:

• Thaise crackers (pikante versie van kroepoek) eten als je al super veel last hebt van je keel.

Voel je vrij om zelf ook een paar suggesties te maken…

PS: niet alle bovenstaande onnozelheden zijn aan mezelf toe te schrijven.

 

47. Stand van zaken

Tijd om eens een stand van zaken op te nemen

• Studies gaan beter dan vorig jaar, maar toch nog iets minder goed dan ik gehoopt had. Maar we zijn op de goede weg.
• BPS kan beter, maar ook veel slechter. Hoewel de dalen nog diep en steil kunnen zijn, lukt het me soms al om ze te ontwijken.
• Mijn crush op Barman is omgeslagen in vriendschap.
• Ik word steeds beter in het communiceren met mijn vrienden.
• Het wordt ook al wat gemakkelijker om met vreemden te praten in plaats van ze dood te bliksemen.
• Ik heb fantastische vrienden. Vooral Baby spant de kroon.
• Als het even wat minder gaat, heb ik altijd Star en Barman om me weer op te vrolijken. Zoals vandaag. Bijna wenend uit café nr 2 vertrokken en zo meteen ga ik glimlachend naar bed.
• Level 73 in World of Warcraft.

 

46. In de weg

Om even moppersmurf te imiteren: “Ik haat ziek zijn! ”

Het is al genoeg dat ik mijn longen er uit moet hoesten, niet kan ademen, geen trappen meer kan doen zonder te moeten gaan zitten en amper slaap.
Maar als het een einde brengt aan de beste clubavond van het jaar, dan is het genoeg geweest.

Ik ga genezen en wel zo snel mogelijk!

 

45. Soms vraagt een mens zich af

Ik ben psychiatrisch patiënt…

Ben ik dan automatisch ook gek?

 

44. Wat doe je…

… als je de vriend van iemand uit je vriendenkring ziet kussen met een ander meisje?

Ze zijn al 2 jaar een koppel en huren samen een kot.

Je bent niet 100% zeker, want het was donker.

Wat doe je dan?